بگذرا شب پشت پلک های تو بخواب برود ..

بگذار نسیم با صدای تو آرام گیرد ..

اصلا بگذار هوایت ، هوایی ام کند..

بال و پرم دهد ..

پروازم دهد

پروازم دهد به آنجا که شبی با فانوسی دلم به خانهِ چشم هایت آمد

...

کمی مهمانم کن به شب نشینی پلک هایت وقتی به من مینگری

اصلا کمی مهمانم کن به صرف تکان خوردن لبی وقتی با من لب به سخن باز میکنی

نگاه کن

سخن بگو

تمام شبگردی من  همین ثانیه هاست

همین سه نقطه های کوک شده برای دیدن  دست هاست

...